یک مطالعه جدید نشان می دهد که محتوای اکسیژن در اقیانوس های باستانی به طرز شگفت انگیزی قادر به مقاومت در برابر تغییرات آب و هوایی است.
دانشمندان از نمونههای زمینشناسی برای تخمین اکسیژن اقیانوسها در طول دوره گرمایش جهانی 56 میلیون سال پیش استفاده کردند و "گسترش محدود" هیپوکسی (هیپوکسی) را در کف دریا کشف کردند.
در گذشته و حال، گرمایش جهانی اکسیژن اقیانوس ها را مصرف می کند، اما آخرین تحقیقات نشان می دهد که گرم شدن 5 درجه سانتی گراد در دمای حداکثر ائوسن پالئوسن (PETM) باعث شده است که هیپوکسی بیش از 2 درصد از کف اقیانوس جهانی را تشکیل نمی دهد.
با این حال، وضعیت امروز با PETM متفاوت است - انتشار کربن امروزی بسیار سریعتر است و ما در حال اضافه کردن آلودگی مواد مغذی به اقیانوس هستیم - هر دو ممکن است منجر به از دست دادن سریع و گستردهتر اکسیژن شود.
این تحقیق توسط یک تیم بین المللی شامل محققان ETH زوریخ، دانشگاه اکستر و دانشگاه رویال هالووی لندن انجام شد.
دکتر متیو کلارکسون، نویسنده ارشد ETH زوریخ، گفت: «خبر خوب حاصل از تحقیقات ما این است که اگرچه گرمایش جهانی در حال حاضر مشهود است، اما سیستم زمین 56 میلیون سال پیش بدون تغییر باقی مانده است.می تواند در برابر اکسیژن زدایی در کف دریا مقاومت کند.
به طور خاص، ما معتقدیم که پالئوسن دارای اکسیژن اتمسفر بالاتری نسبت به امروز است که احتمال هیپوکسی را کاهش می دهد.
علاوه بر این، فعالیت های انسانی مواد مغذی بیشتری را از طریق کود و آلودگی وارد اقیانوس می کند که ممکن است باعث از دست دادن اکسیژن و تسریع تخریب محیط زیست شود.
برای تخمین سطح اکسیژن اقیانوس در طول PETM، محققان ترکیب ایزوتوپی اورانیوم در رسوبات اقیانوس را تجزیه و تحلیل کردند که غلظت اکسیژن را ردیابی می کرد.
شبیهسازیهای رایانهای بر اساس نتایج نشان میدهد که مساحت بستر بیهوازی تا ده برابر افزایش یافته است، که باعث میشود مساحت کل بیش از ۲ درصد از سطح بستر جهانی نباشد.
این هنوز هم مهم است، حدود ده برابر مساحت هیپوکسی مدرن است و به وضوح باعث اثرات مضر و انقراض حیات دریایی در مناطق خاصی از اقیانوس شده است.
پروفسور تیم لنتون، مدیر موسسه اکستر برای سیستم های جهانی، خاطرنشان کرد: این مطالعه نشان می دهد که چگونه کشش سیستم آب و هوایی زمین در طول زمان تغییر می کند.
ترتیبی که ما به پستانداران-پریمات تعلق داریم- از PETM سرچشمه می گیرد.متأسفانه، همانطور که نخستیهای ما در طول 56 میلیون سال گذشته توسعه یافتهاند، به نظر میرسد که اقیانوسها به طور فزایندهای غیر قابل ارتجاع شدهاند."
پروفسور رنتون افزود: "اگرچه اقیانوس از همیشه انعطاف پذیرتر است، اما هیچ چیز نمی تواند ما را از نیاز فوری ما به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و پاسخ به بحران آب و هوایی امروز منحرف کند."
این مقاله در مجله Nature Communications با عنوان: "حد بالای درجه هیپوکسی ایزوتوپ های اورانیوم در طول PETM" منتشر شد.
این سند بوسیله قانون حق مولف محافظت میشود.به جز هرگونه معامله منصفانه برای اهداف آموزشی یا تحقیقاتی خصوصی، هیچ محتوایی بدون اجازه کتبی قابل کپی نیست.محتوا فقط برای مرجع است.
زمان ارسال: ژانویه-19-2021