ต้นมะเขือเทศไวต่อโรคทางใบเป็นพิเศษ ซึ่งสามารถฆ่าพวกมันหรือส่งผลต่อผลผลิตได้ปัญหาเหล่านี้จำเป็นต้องใช้ยาฆ่าแมลงหลายชนิดในพืชทั่วไป และทำให้การผลิตแบบออร์แกนิกทำได้ยากเป็นพิเศษ
ทีมนักวิทยาศาสตร์ที่นำโดยมหาวิทยาลัย Purdue พิสูจน์ว่ามะเขือเทศอาจมีความไวต่อโรคประเภทนี้มากกว่า เนื่องจากมะเขือเทศสูญเสียการป้องกันจากจุลินทรีย์ในดินบางชนิดนักวิจัยพบว่ามะเขือเทศพันธุ์ป่าและมะเขือเทศพันธุ์ป่าที่เกี่ยวข้องกับเชื้อราในดินที่เป็นบวกมากกว่าจะมีขนาดใหญ่ขึ้น และต้านทานการเกิดโรคได้ดีกว่าพืชสมัยใหม่
ลอรี โฮกแลนด์ รองศาสตราจารย์ด้านพืชสวนกล่าวว่า “เชื้อราเหล่านี้ตั้งรกรากต้นมะเขือเทศพันธุ์ป่าและเสริมสร้างระบบภูมิคุ้มกันของพวกมัน”“เมื่อเวลาผ่านไป เราได้ปลูกมะเขือเทศเพื่อเพิ่มผลผลิตและรสชาติ แต่ดูเหมือนว่ามะเขือเทศจะสูญเสียความสามารถในการได้รับประโยชน์จากจุลินทรีย์ในดินเหล่านี้โดยไม่ได้ตั้งใจ”
Amit K. Jaiswal นักวิจัยหลังปริญญาเอกที่ Hoagland และ Purdue ได้ปลูกเชื้อมะเขือเทศ 25 จีโนไทป์ที่แตกต่างกันด้วยเชื้อราในดินที่เป็นประโยชน์อย่าง Trichoderma harzianum ตั้งแต่พันธุ์ป่าไปจนถึงพันธุ์เลี้ยงในบ้านที่มีอายุมากกว่าและทันสมัยกว่า ซึ่งมักใช้เพื่อป้องกันโรคเชื้อราและแบคทีเรียที่เป็นอันตราย
ในมะเขือเทศป่าบางชนิด นักวิจัยพบว่าเมื่อเปรียบเทียบกับพืชที่ไม่ผ่านการบำบัด การเจริญเติบโตของรากของพืชที่ได้รับการรักษาด้วยเชื้อราที่เป็นประโยชน์จะสูงกว่า 526% และความสูงของพืชก็สูงกว่า 90%พันธุ์สมัยใหม่บางพันธุ์มีการเจริญเติบโตของรากสูงถึง 50% ในขณะที่พันธุ์อื่นไม่มีความสูงของพันธุ์สมัยใหม่เพิ่มขึ้นประมาณ 10%-20% ซึ่งต่ำกว่าพันธุ์ป่ามาก
จากนั้น นักวิจัยได้แนะนำเชื้อโรคที่ทำให้เกิดโรค 2 ชนิดในพืช ได้แก่ Botrytis cinerea (แบคทีเรียที่เป็นพืชเนื้อตายที่ทำให้เกิดเชื้อราสีเทา) และ Phytophthora (เชื้อราที่ก่อให้เกิดโรค) ที่ทำให้เกิดโรคในช่วงทศวรรษที่ 1840 การกันดารอาหารในมันฝรั่งของชาวไอริช
ความต้านทานของพันธุ์ป่าต่อ Botrytis cinerea และ Phytophthora เพิ่มขึ้น 56% และ 94% ตามลำดับอย่างไรก็ตาม ไตรโคเดอร์มาจะเพิ่มระดับโรคของจีโนไทป์บางชนิดได้จริง ซึ่งมักจะเกิดในพืชสมัยใหม่
Jaiswal กล่าวว่า "เราได้เห็นการตอบสนองที่สำคัญของพืชป่าต่อเชื้อราที่เป็นประโยชน์ โดยมีการเจริญเติบโตและความต้านทานโรคเพิ่มขึ้น"“เมื่อเราเปลี่ยนมาใช้พันธุ์ในประเทศข้ามทุ่ง เราเห็นคุณประโยชน์ลดลง”
การวิจัยดำเนินการผ่านโครงการการจัดการและปรับปรุงมะเขือเทศออร์แกนิก (TOMI) นำโดย Hoagland โดยมีเป้าหมายเพื่อเพิ่มผลผลิตและความต้านทานโรคของมะเขือเทศออร์แกนิกทีมงาน TOMI ได้รับทุนจากสถาบันอาหารและการเกษตรแห่งชาติของกระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกานักวิจัยมาจาก Purdue University, Organic Seed Alliance, North Carolina State University, University of Wisconsin-Madison, North Carolina A&T State University และ Oregon State University
Hoagland กล่าวว่าทีมงานของเธอหวังที่จะระบุยีนมะเขือเทศชนิดป่าที่รับผิดชอบต่อปฏิกิริยาของจุลินทรีย์ในดิน และนำมันกลับคืนสู่พันธุ์ปัจจุบันความหวังคือการรักษาลักษณะที่ผู้ปลูกได้เลือกสรรมาเป็นเวลาหลายพันปี ขณะเดียวกันก็นำลักษณะเหล่านั้นที่ทำให้พืชแข็งแรงและมีประสิทธิภาพมากขึ้นกลับคืนมา
“พืชและจุลินทรีย์ในดินสามารถอยู่ร่วมกันได้หลายวิธีและเป็นประโยชน์ร่วมกัน แต่เราพบว่าพืชที่ขยายพันธุ์ตามลักษณะบางอย่างได้ทำลายความสัมพันธ์นี้ในบางกรณี เราจะเห็นได้ว่าการเพิ่มจุลินทรีย์ดังกล่าวทำให้ต้นมะเขือเทศในบ้านบางชนิดเสี่ยงต่อการเป็นโรคมากขึ้น” Hoagland กล่าว“เป้าหมายของเราคือการค้นหาและฟื้นฟูยีนเหล่านั้นที่สามารถให้กลไกการป้องกันและการเจริญเติบโตตามธรรมชาติแก่พืชเหล่านี้ซึ่งมีอยู่เมื่อนานมาแล้ว”
เอกสารนี้ได้รับการคุ้มครองโดยลิขสิทธิ์ยกเว้นการทำธุรกรรมที่ยุติธรรมเพื่อการเรียนรู้ส่วนตัวหรือการวิจัย ห้ามคัดลอกเนื้อหาโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรเนื้อหามีไว้เพื่อการอ้างอิงเท่านั้น
เวลาโพสต์: Jan-19-2021